Agos Genel Yayın Yönetmeni Hrant Dink, 19 Ocak 2007’de Şişli Osmanbey’de uğradığı silahlı hücum sonucu hayatını kaybetmişti. Dink, öldürülüşünün 16. yılında bir sefer daha karanfillerle anıldı.
Sebat Apartmanı’nın önünde toplanan binlerce yurttaş tarafından sık sık “Biz bitti demeden bu dava bitmez”, “Hrant için, adalet için”, “Hepimiz Hrant’ız, hepimiz Ermeniyiz”, “Yaşasın halkların kardeşliği” sloganları atıldı.
Anmada her yıl olduğu üzere Dink’in fotoğrafının yer aldığı pankartta “İnadın, umudun, yüreğin bizimle. Seninleyiz ahparig. Buradayız 16 yıldır” yazıldı.
Hrant’ın arkadaşları ismine konuşma yapan Bülent Aydın, “Önceden bilinen cinayet neden engellenmedi? İkinci davayı da kılıfına uydurup belgeyi kapatmak istiyorlar. Ancak Adalet şimdi yerini bulmadı” dedi.
GEZİ TUTUKLULARI İSMİNE İLETİ OKUNDU
Anmada Seyahat davasında tutuklu bulunanlar da anılırken tutuklu Çiğdem Mater’in şu bildirisi okundu:
“Orada olan sizler lütfen yanı başınıza orada olmak isteyip olamayan bizleri, hapistekileri, sürgündekileri, on binleri ekleyin. Sebat Apartmanı önünde yalnızca Hrant Dink’i anmıyoruz. Memleketin yüz küsür yıllık sessizliğine ses veriyoruz.
Sessizliğin suça ortak olduğunu fark etmiş olanlar olarak buradayız. Bizi acılarda akraba edenlere inat buradayız, bir ortadayız. Sevgili Rakel Dink’in tarihi tespitiyle: Bizi acılarda akraba edenlere inat buradayız, bir ortadayız.
Son iki yıldır sizlerler bir arada olamadım lakin biliyorum ben ve benim üzere o meydanda olamayan tüm arkadaşların sesi o meydanda yankılandı.
Özgürlükleri elinden alınan Hrant’ın tüm arkadaşlarıyla Selahattin, Osman, Gültan, Sebahat ile o meydanda olacağız, ‘Buradayız ahparig’ diyeceğiz.”
TAM 16 YIL GEÇTİ…
Bu yılki anma konuşmasını ise direktör Emin Alper yaptı. Alper konuşmasının satır başları:
“Bugün tam 16 sene oldu. Tekrar içimiz buruk, tekrar adaletin tam manasıyla tecelli etmediğine inanarak, o katilleri yaratan karanlığın hiç dağılmadığını, tahminen de daha da yoğunlaştığını bilerek tekrar burada onun gövdesinin ebedi olarak sessizce uzanıp kaldığı kaldırıma toplandık.
Hrant Dink’in katledilişinin üzerinden tam 16 yıl geçti. Osmanbey kaldırımlarında yatan dostumuzun yarasından hâlâ kan sızıyor.
İnsanlığın öyküsü değişmek zorunda ve onu biz değiştireceğiz. Evvel dayanışarak ve yan yana durarak sonra da çoğunluğa seslenerek. Ona ‘sen bizsiz değil bizimle birlikte mutlusun’ diyerek.
Biz sana nefret duyan ötekin değil seni çoğaltan zenginliğiz. Nefretin yalnızca bizi değil seni de bitiriyor. Güçlünün zayıfı ezdiği, insan onurunun ayaklar altına alındığı, sömürü ve ayrımcılığa dayalı bu sistemi biz kurmadık fakat onu daima birlikte alaşağı edebiliriz. Karşında düşman değil dost var. Her sabah uyandığında karşında kardeşini göreceksin.
FAŞİZME İNAT KARDEŞİMSİN HRANT
Sırtını ona yaslayacak ve acıdan, kandan, sömürüden beslenen muktedirlere, kendi çarkları dönsün diye düşmanlaştıranlara, koltuklarını korumak için günahsız insanları birbirlerine karşı kışkırtanlara ‘dur’ diyeceksin. Birlikte yaşamak, nefreti bu toprakların tabanına gömmek imkansız değil.
Hep bir ağızdan ‘faşizme inat kardeşimsin Hrant’ demek için buradayız. Yarın nasıl daima bir ağızdan bayan, Alevi, Kürt, gay ya da trans olacaksak bugün de övünçle, gururla ve inatla hepimiz Hrantız, hepimiz Ermeniyiz diye haykırmak için buradayız.
Tarih yazan kalemleri katillerin elinden almak, kardeşliğin kıssasını birlikte yazmak için buradayız. O halde bir defa daha yine ve daima bir ağızdan: ‘Faşizme inat kardeşimsin Hrant’.”